2.9.12

vedasız


Yetişemedim.
Hava alanında etraftakilerin bakışına aldırmadan koşup durdum ama yetişemedim!
(Hem de saçma sapan şeyler yüzünden geç kaldım, benim suçum...)
Sevgilim pasaport kontrolünden geçmişti, bile. Sanki propaganda filmindeymişiz gibi sınırın diğer tarafına geçmek yasak! Ona sarılamadan, kokusunu içime çekemeden üstelik küsken henüz barışmamışken gitti :(
Telefonda konuşurken uzaktan gördük, birbirimizi. Her yolculuğa çıkmadan önce söylediğim gibi "seni seviyorum" dedim. O, yalnızca ben de demekle yetindi ve şimdi sırası değil dedi.
Nasıl oradan ayrılıp metroya bindiğimi bilmiyorum. Sonra bir mesaj, ondan. Öyle içimi acıttı ki orada arap turistlerin içinde otururken zor tuttum, kendimi. Eve nasıl geldiğimi bilmiyorum. Gelir gelmez nasıl ağladığımı da.
Telefonum çaldı, arayan ablam. Beni teselli etmeye çalışıyor, biz gideriz yanına diyor.
Ve en kötüsü de ben onun on gün sonra geri döneceğini zannediyordum, öyle değilmiş!
Koskoca bir buçuk ay var, önümüzde ve içimizde çözemediğimiz bir sürü şey.
İçim acıyor, kanıyor...
Oysa ki her gidiş, bir vedayı hak eder.
"Wicker Park"ın unutulmaz final sahnesi. Hava alanında kavuşuyorlar. Ben ise diğer yanımı göremeden ellerim boş dönüyorum...

14 yorum:

  1. :( Umarım her şey düzelir.Nereye gitti..Sevgi varsa neresi olursa olsun sevgi kazanır..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kıbrıs'ta okuyor :( Zaten ömrüm ya otogarlarda ya hava alanlarında geçiyor.. Uzaktan uzaktan kaç yıl geçirdik. Sevmesek olmaz.

      Sil
  2. Ya :/ film gibi olmuş ama bu :( sadece filmlerde kalsa bu sahne olmaz mı sanki! :/ ya seviyordu o da seni. Bak dönüş muhteşem olacak inan. Hem günleri sakın sayma tamam mı. Saydıkça ağır aksak geçiyorlar.. Miss elaine bloga sarıl derim ben, iyi geliyor..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bence de oturup filmin başında ağlasam sadece :( Bu arada 10 gün sonra gelme ihtimali kesinleşti gibi, postu girdikten sonra haber verdi :) Nasıl havalara uçtum! Çok teşekkürler derdibolgızıl kesinlikle içini dökmek insanı rahatlatıyor..

      Sil
  3. bunu sevdım. filmi ilk izlediğim günlere götürdü farklı bir yoldan tabii.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler. Ben de izleyeli uzun zaman oluyor, aslında. Üniversitede yurtta kalırken üç kız izlemiştik. Gece de yine üç sıraları. Filmin sonunda bir arkadaşım o kadar çok ağlamıştı ki yan odadakiler bir şey olduğunu sanıp bakmaya gelmişlerdi..

      Sil
    2. :) ben malesef iş güç dağ tepe ve okul derken bu yorumu görmemimişim. mimime yazmışsın (funda dan haber aldım) üstüne aradan bunu da gördüm. geç oldu kusura bakma. film bir anda çöküntüye uğratmıştı. benzer hissi yaşamak istersen el amor en los tiempos del colera'yı izle derim. farklı klasman benzer etkiler.

      Sil
    3. Hiç önemli değil :) Bak ben de onu bilmiyorum, hangi mim ve Funda'yı da tanımıyorum sanırım (acemi blogger Eliane) :/ Evet o filmi de izledim ama etkisi benim için pek aynı olmamıştı..

      Sil
    4. yerı ayrıdır colera'nın:(

      Sil
    5. Başka bir önerin var mı :) Soruma da cevap vermemişsin bu arada?

      Sil
  4. soruna cevap vermedım cunku utandım:) miss bilmemneymıs o mıme cevap yazan sen degılmıssın. ben sadece mıss ı gorunce maıl lıstesınde atlamısım:)

    YanıtlaSil
  5. requiem for a dream, a beautiful mind, leon, paramparça aşklar ve köpekler, ölü ozanlar derneği eskilerden,magnolia,im juli

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. reqium for a dream ile im juli yi izlemedim iyi oldu söylediğin teşekkürler :)

      Sil