Herhalde bütün bir yıl şu sahne için izledim diyebilirim, diziyi. Ah bu aşklar!
"5 dakika.. Sevdiklerinle vedalaşmak için çok kısa,
düşmanını beklemek için çok uzun"
Sonunda Kuzeyciğim, Cemresine itiraf etti, sevdiğini.
E ben de Cemre ile beraber ağladım, tabii.
Benim musluklar, böyle sahnelere kayıtsız kalamıyor.
Ama yine de aşklarını sadece içlerinde yaşayacaklarmış gibi geliyor :/
Ay o sırnaşık Zeynep de anladı, sonunda.
Sanki Kuzeyciğime kendisi yapışmamış gibi gelmiş mağdur kızı oynamıyor mu
nasıl da sinir oluyorum!
Güney zaten başlı başına bir mesele. Öyle kardeş olmaz olsun!
Geçen sezon finalinde Ali ölürken sanki benim de içimden bir parça kopmuş gibi olmuştum.
Bir dizi insanı bu kadar nasıl etkiler de demeyin. Türk milleti olarak dizilere düşkünüz, kabul edelim.
Bihter için cenaze töreni düzenlemiş, milletiz bugüne bugün :)
Neyse, Kuzeyciğime gelecek olursak, Ali gibi bir dost, kardeş, yoldaş onlarınki gibi bir bağ kurmak çok zor.
Sonuna kadar haklı, yolunda. Umarım başına bir şey gelmeden Ferhat'ın hakkından gelir.
Sonra da Cemresine kavuşur.
Sırf onlar kavuşsun diye bir yıl daha izlerim ki ben :)
Benim niye böyle dizi olaylarım yok ya ben dizi izleyemiyorum :(
YanıtlaSilBen de sadece birkaç tane izliyorum, yabancı diziler de güzel hem daha kısa :)
YanıtlaSil